وبلاگ های درب و داغون

همیشه از خودم می پرسم چه فایده داره اینهمه از این وبلاگ به اون وبلاگ میری و هر کدوم بعد از مدتی یه ایرادی پیدا میکنه و مجبوری ولش کنی بری ؟چه میدونم دیگه زمان ما که دیگه چاه نیست بریم توش داد بزنیم شاید همینجا بتونیم تمام حرف های نگفته رو داد زد ! و شاید هم کسی از این صحبت های من استعداد کشف نشده قرن بتونه استفاده کنه و آینده بهتری واسه خودش بسازه ، البته اشتباه نشه فقظ با استفاده از فرمول ادب را از که آموختی ؟ از بی ادبان ، میتوان از خاطرات و چرند و پرند های من استفاده نمود ! خوب ! من شهرام خسروان هستم با 38 سال سن و یه مهندسی مکانیک قدیمی متعلق به سال 70 و یه فوق لیسانس نیمه تمام ! متولد مشهد و ساکن تهران . البته فعلاً ! . پدر معلم و مادر معلم و بچه استاد پدر سوختگی ! دوم راهنمایی بودم که انقلاب شد و 15 ساله بودم که اسلحه دست گرفتم و اساتیدم همه در آغوش سرد خاک آرمیده اند . به خیلی چیزها وفادارم خصوصاً مردم و صد البته جوونها که متاسفانه این روزها فقط وسیله شعار و سخنرانی اند و کسی به فکرشون باید و شاید نیست ! اشتباه نشه من اصلاً دوست ندارم حرفهای سیاسی در قالب حرفهای خودم با کنایه بزنم ! سیاست من واضح است . بسیجی ام . بسیجی سال 58 و وفادار به همان آرمانها ، با بسیجی امروز تفاوت دارم و گاهی هم شاید اونا منو بسیجی ندونند ! من عاشقم ! من رنگ زرد و سبز و نارنجی و قرمز و بنفش رو دوست دارم ، من شعر رو دوست دارم و گاهی هم شعر میگم ، من جونها رو دوست دارم چه با چفیه چه با فکل ، من از دیدن شادی مردم شاد میشم ، عروسی رو دوست دارم ، جشن رو دوست دارم ، عاشق عید غدیرم ! و عاشقم بر گنبد زرد و پرچم قرمز مولا امام حسین ع و برادر با وفایش ابوالفضل !عاشقم ، عاشق ستاره صبح ، عاشق روزهای بارانی ، عاشق ابرهای سرگردان ، عاشق هر چه نام توست بر آن ! بگذریم تا بعد لطفاً باز هم به این حقیر سر بزنید !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!( پر رو )

زیارت در رمضان

ماه رمضونی حرم حسابی شلوغ بود بحدی که برای رسیدن به ضریح باید یه کشتی کچ حسابی میگرفتی ، کناری یافتیم و دل رو به پرواز دادیم ، آقا جون وصی شو این قلم یک کم بیشتر برای ما کج شود ، وقتی تو حال بقیه دقیق میشی میبینی هر کی داره یه طوری حال میکنه ، گاهی خجالت میکشی درخواستی بکنی با خودت میگی یا امام رضا به مراد این دل شکسته ها که از راه های دور و نزدیک اومده اند برس ، ما رو بی خیال ، از جام حرکت میکنم ، با خودم میخندم به کوچکی فکرم ، بچه جان این خوان اونقدر وسیع است که هزاران مثل تو را رسیدگی میکنه ، امروز دلم بزرگ شده و میخندم ، یا امام رضا روی این بچه پر رو رو کم کن ، آمین

استعداد کشف نشده

و من استعداد کشف نشده قرن امشب باید بشینم و به واقع به معنی این جمله فکر کنم که چه شد ؟ چه بر سر من و آرمانهایم و آرمانهای هزاران دوست کشف نشده دیگر آمده ؟ جدی که خیلی گذشته ! سال 60 تا 84 خودش 24 سال است و یه نسل ، نسلی که از تمام باکری ها ، همت ها و هزاران مرد کشف نشده دیگر فقط این چلمنگ های باقیمانده را میبینند ! حق هم دارند به هیچ کدام از این شعارها ایمان نداشته باشند زیرا که هر چه دیده اند دروغ و تزویر و ریا بوده ، دلمون خوش بود یه بچه حزب اللهی میاد کار رو درست میکنه اما اون هم تو همون روز اول 4 وزیرش ، تنها وزرایی که انتخاب خودش بودند رای نیاوردند و معلوم شد که هنوز مملکت تو دست کسان دیگه ای است که نمیخواهند نفت به سر سفره مردم بره ! و من و امثال من هیچ جا جانداریم بخاطر همین زبان دراز ! کاش میشد فقط برای یکبار در زندگی هر فرد درهای آسمون باز میشد و بهش میگفتند کجای کارش ایراد داره ؟ خداوندا عبادت و شقاوت ما در بارگاه تو هیچ تاثیری ندارد زیرا ما به تو محتاجیم نه تو بما پس با ما با این مردم گرفتار با لطف و کرمت رفتار کن . طنز : طرف نوار نوحه رو تا آخر گوش میکنه به امید اینکه آخر مجلس شام بدند ! و من امشب در این فکرم که راه رسیدن من به خدا کدام است ؟ خوشا ، خوشا آنان که نشان در بی نشانی یافتند و بس .